ตำแหน่งท่านนบีมุฮัมหมัด

ไม่มีคำพูดหรือประโยคใดที่สามารถจะ บรรยายความยิ่งใหญ่ของท่านนบีมูฮัมหมัดได้ มันเป็นความยิ่งใหญ่ที่มีอยู่ ทุกเวลา ทุกสถานที่ และตลอดไป..

มันเป็นความยิ่งใหญ่ที่สิงสถิตย์ แนบแน่นอยู่ในหัวใจทุกดวง...ชีวิตทุกชีวิต.. รู้สึกและรับรู้ได้ทั้งใกล้และไกล...

 เป็นความยิ่งใหญ่ที่เป็นที่ยอมรับ ของทั้งมิตรและศัตรู...

เขาคือศาสดามูฮัมหมัดผู้ซึ่งเพรียบ พร้อมด้วยจริยวัตรและมารยาทที่งดงาม..หาที่เปรียบมิได้..

เป็นความสูงส่งที่ไม่มีใครสูง ส่งเท่า...เพรียบพร้อมด้วยความคิดที่สมบูรณ์... ความเห็นที่แตกฉาน...และความคิดที่ถูกต้อง...

เป็นผู้ที่มีความโอบอ้อมอารีอย่าง ที่สุด..ยิ่งกว่าลมที่พัดพาความร่มเย็น มาสู่เรา..

เป็นผู้ให้ที่ไม่เคยกลัวความ จน...เป็นผู้ที่นอนอยู่บนเสื่อผืนหมอนใบ..ใช้ชีวิต อย่างสมถะ..ถ่อมตน

เป็นผู้เสียสละเป็นผู้ให้ที่ไม่เคย เก็บสิ่งใดไว้เลย...

เป็นผู้กล่าวว่า "จงให้เถิด โอ้บิลาล..และจงอย่ากลัวว่าพระเจ้าจะตอบแทนเจ้าอย่างน้อย..."

ใจกว้าง..จนไม่มีใครใจกว้างเท่า... สุภาพนอบน้อม..จนไม่มีใครสุภาพ เท่า...

ให้อภัยคนพาล..แนะนำสั่งสอน..ท่าน ภูมิใจในการพิชิตแต่ถึงกระนั้นยังได้กล่าวแก่บรรดาเชลยของท่านว่า "จงไปเถิด..พวกเจ้าเป็น อิสระ"

ท่านถ่อมตนจนไม่มีผู้ใดเสมอ เหมือน..คลุกคลีทั้งเศรษฐีทั้งยาจก..เคียงข้างคนเฒ่า คนชราหญิงแก่แม่ม่าย..

ท่านเคยเดินไปยังที่ที่ซึ่งไกลออก ไปจากเมืองเพียงเพื่อช่วยเหลือคนใช้ธรรมดาคนหนึ่ง...ถึงแม้ตำแหน่งทียิ่ง ใหญ่ของท่านแต่ท่านไม่เคยทำตัวว่าแตกต่างจากบรรดาสหายของท่านเลย..

ท่านเป็นคนง่ายๆนอบน้อมถ่อม ตน...ในระหว่างสองสิ่งท่านจะเลือกสิ่งที่ง่ายกว่าถ้าสิ่งนั้นไม่เป็นที่ต้อง ห้าม...แต่ กระนั้นในเรื่องสัจธรรมความถูกต้องแล้วท่านจะเป็นคนที่เข้มแข็ง เอาจริงเอาจังเสมอ...

ท่านไม่เคยโกรธเพื่อตัวท่านเองแต่ เพื่ออัลลอฮฺ..เมื่อใดที่ข้อห้ามของอัลลอฮฺถูกละเมิดไม่มีอะไรมาขัดขวางความ โกรธของท่านได้จนใบหน้าของท่านแดงกล่ำเสมือนหนึ่งเม็ดทับทิม...

ท่านกล้าหาญกว่าใครทั้ง มวล..ความมุ่งมั่นที่ท่านมีไม่มีใครเทียบได้...เผชิญหน้ากั ศัตรูด้วยความยืนหยัดมั่นคงอดทน...คลุกฝุ่น..และกล่าวว่า "ฉันคือนบีมิใช่หลอก ลวง..ฉันคือลูกหลานอับดุลมุฏฏอลิบ…"

คำพูดของท่านนั้นสุภาพฉะฉานไม่มี ใครเสมอเหมือน....ท่านร้อยเรียงประโยคของท่านอย่างชัดเจนปราศจากข้อสงสัย ..ถูกต้องบริสุทธิ์..สัจจริง.. ยุติธรรมเป็นที่สุดเวลาตัดสิน

เป็นกลางเสมอเมื่อมีข้อขัด แย้ง...ท่านลงโทษถึงแม้คนที่ใกล้ชิดที่สุด..และ กล่าวสาบานว่า " ถ้าแม้ฟาตีมะหบุตรีมูฮัม หมัดขโมยแล้วฉันจะตัดมือของนางเอง"

ท่านมีจิตใจที่บริสุทธิ์เป็นที่ สุด..มีหัวใจที่สูงส่ง..หัวใจของท่านมีแต่อัลลอฮฺ..รักพระองค์ที่สุด

ท่านให้สิทธิแก่เจ้าของสิทธิ เสมอ..สิทธิของอัลลอฮฺ..สิทธิของภรรยา..สิทธิของการเผยแพร่..ครบถ้วน สมบูรณ์..ไม่มีขาด..ไม่มีตก..ไม่มีบกพร่อง..

สมถะเป็นที่สุดกับเรื่องดุนยา..กิน ของที่มี..ไม่เคยปฎิเสธสิ่งได้มา..ไม่เคยเรียกร้องสิ่งที่ไม่มี..ท่านนอนบน เสื่อ..บน หนัง..บนกรวด..บนดิน..บนทราย..

ท่านเห็นใจคนลำบากเป็นที่ สุด...เมตตาบรรดาคนลำบากยากจน...ความเมตตา สงสารของท่าน นั้นได้ไปยังมนุษย์ และสัตว์..และได้กล่าวเตือนบรรดาสหายของท่านว่า "ผู้หญิงคนหนึ่งต้องตกนรก เพราะแมว ตัวหนึ่งซึ่งหล่อนได้ขังไว้ โดยไม่ยอมให้อาหารมันและไม่ยอมปล่อยให้มันได้เสาะหาอาหารเอง"

ถ้าหากสมมุติว่าท่านนบีไม่มีบุญคุณ ใดนอกจากการที่เขาเป็นสื่อกลางใน การนำฮิดายะห์จากฟากฟ้ามายังโลก และนำกุรอ่านมายังจักรวาลแค่นั้นก็เป็นพระคุณและความดีที่จักรวาลนี้ไม่อาจ ปฏิเสธได้และเป็นบุญคุณที่มนุษยชาติไม่อาจตอบแทนได้..และเป็นสิ่งที่มนุษย์ ไม่อาจทดแทนบุญ คุณแพ้เพียง เสี้ยวหนึ่งได้..

นั่นเป็นส่วนหนึ่งในรัสมีแห่งความ เป็นนบี...เป็นแสงสว่างจากตะเกียงแห่งมูฮัมหมัดอันบริสุทธิ์.. แท้จริงแล้วมันเป็นสิ่งที่เกินจะบรรยายได้ด้วยคำพูด...มีรายละเอียดที่เกิน จะกล่าวถึงได้..ณ ที่นี้..

ลองถามประวัติศาสตร์สิ..แล้วจะรู้ ว่าไม่มีผู้ใดที่จะยิ่งใหญ่เทียบเท่าท่านนบีมูฮัมหมัด..เพราะ ท่านนั้นปราศจากความผิดใด...อยู่เหนือข้อบกพร่องต่างๆ...ตำแหน่งของท่านนั้น ยิ่งใหญ่ เกินที่ข้อ บกพร่องจะเอื้อมถึง...

เชคมุฮัมมัด บินซอและฮฺ อัลมุนัจญิด...เขียน
อัดนาน นาแซ...แปล